Wat een kanjers! Een eerder onbekend en rustig parkje met gigantisch potentieel; er mag iets meer geïnvesteerd worden in wortelbescherming (boomspiegels nog meer afbakenen met bijvoorbeeld dood hout of takkenwallen). Divers bomenbestand en leuke nieuwe aanplant.
Bij het betreden van het park springt een oude sprookjesrobinia onmiddelijk in het oog. Twee toppen zijn eruitgebroken, de nieuwe jonge kruin neemt het over. Het hout van de robinia of valse acacia is trouwens even duurzaam als tropisch hardhout. Dit hout is tegenwoordig zeer geliefd voor gebruik in speeltuintjes.
Opmerkelijk is de hemelboom die ooit is omgegaan, maar zich herpakte. Nu murmt hij zich als een slang door het bos op zoek naar licht. Op zijn minst een bijzonder zicht. Dit exemplaar heeft geluk: hemelbomen zijn sinds juli 2019 ongewenste gasten in Europa. Het verkopen en het aanplanten van deze exoot is sindsdien verboden.
Aan de rand van de open plek eist een brede zwarte walnoot zijn plaats op in het park. Een bliksem trof hem in een ver verleden -dit zie je duidelijk aan de afgestorven baststrook van kop tot wortel- dat maakt hem nog unieker op deze mooie plaats.
Als bonusfoto een ode aan de (on)beantwoorde liefde. Een stevige beuk verklaart op weinig subtiele manier zijn gevoelens voor Linda. Of de liefde ooit beantwoord is, laat ik aan eenieders verbeelding over.
Naast de bomen hierboven beschreven staan er in dit park nog prachtige impostante beuken, kastanjes, paardenkastanjes en platanen. Voor de kenners vermeldenswaardig is een groot exemplaar van de zwarte moerbei.